Er zijn drie zorglijnen, deze drie zijn ingedeeld op hoogte van het risico. De nuldelijnszorg heeft een heel laag risico, de eerstelijnszorg heeft een laag risico, de tweedelijnszorg heeft een matig risico en de derdelijnszorg heeft een hoog risico. Deze verschillende zorglijnen worden allemaal anders vergoed, deze vergoeding is gebaseerd op de hoogte van het risico. Bij een hoger risico wordt er meer vergoed.

• Onder de nuldelijnszorg valt de zorg die gegeven wordt door mantelverzorgers, vrijwilligers en familie. Deze zorg is gratis en er is geen verwijzing voor nodig, vanzelfsprekend is er dus ook geen vergoeding voor deze zorg.
• Eerstelijnszorg is zorg waarvoor geen verwijzing nodig is. Onder de eerstelijnszorg valt extramurale zorg. Extramurale zorg betekent zorgverlening buiten het ziekenhuis of zorginstelling. Deze zorg omvat bijvoorbeeld zorg van huisartsen, niet in een ziekenhuis werkende specialisten, verloskundigen, fysiotherapeuten, thuiszorg, maatschappelijk werk, spoedeisende hulp in ziekenhuizen en ambulancevervoer.
  • Eerstelijnszorg wordt niet altijd vergoed vanuit de basisverzekering. De huisarts wordt altijd vergoed en gaat ook niet van je eigen risico af, voorgeschreven medicijnen van de huisarts vallen daarentegen vaak wel onder het eigen risico. Tandarts en fysiotherapeut worden alleen vergoed als je een aanvullende verzekering hebt afgesloten. Bij de meeste verzekeringen gaan de eerste paar behandelingen van de fysiotherapeut van je eigen risico af. Na deze behandelingen ga je over op je basisverzekering.
• Tweedelijnszorg is de zorg waar een verwijzing voor nodig is. Bij deze hulp wordt de patiënt meestal niet opgenomen in een instelling. Onder de tweedelijnszorg vallen het algemeen ziekenhuis, de medisch specialisten en de klinisch verloskundigen.
  • Zonder verwijzing kun je in principe niet bij de tweedelijnszorg terecht. Als je wel zonder verwijzing naar deze zorg gaat, dan worden de kosten niet vergoed. Als je met een verwijzing gebruikt maakt van deze zorg dan wordt dat in de meeste gevallen vergoed door de basisverzekering, maar de zorg gaat dan wel van je eigen risico af. Dit geldt niet altijd, het is dus belangrijk om de polisvoorwaarden van de zorgverzekeraar goed bekeken te hebben, om verrassingen te voorkomen.
• Derdelijnszorg is alle zorg waarbij de cliënt wordt opgenomen in een instelling. Hieronder vallen dus de sub specialisten en ook de klinisch verloskundigen.
  • Zonder verwijzing wordt deze zorg niet vergoed, maar met verwijzing (wat bijna altijd het geval is) wordt de zorg wel vergoed.

Fysiotherapie was vroeger alleen toegankelijk door middel van een verwijzing van de huisarts. Tegenwoordig hoort een fysiotherapeut bij de eerstelijnszorg en toegang zonder verwijzing is dus mogelijk. Maar doordat de kosten van een fysiotherapeut niet altijd vergoed worden en die van een huisarts wel zullen mensen nog steeds eerder naar een huisarts gaan dan naar een fysiotherapeut of een tandarts. Voor een betere werking van het systeem zal de vergoeding binnen de eerstelijnszorg dus hetzelfde moeten worden.

Let op!

Er zijn uitzonderingen waarbij mensen op eigen initiatief langs mogen komen bij een tweede- of derdelijnszorgverlener. Er wordt gedacht dat omdat dit tweede- en derdelijnszorg is de zorg vergoed wordt. Dit is echter niet zo. Zonder verwijzing wordt er namelijk niks vergoed door de zorgverzekeraar. De zorgverlener maakt het niet uit of jij met een verwijzing of zonder verwijzing komt, zij verdienen namelijk aan jouw diagnose en/of behandeling. Voor hen maakt het niet uit wie de rekening betaalt: jij of je zorgverzekeraar. Geld is geld.

Bronnen:  

Paul (2013, 16 december.) Naar een medisch specialist zonder verwijzing of verwijsbrief, kan dat zomaar? Geraadpleegd op 3 juni, 2016, van https://www.salusi.nl/medisch-specialist-zonder-verwijzing-verwijsbrief/

Onbekend (2016, 8 juni.) Het zorgstelsel in Nederland. Geraadpleegd op 3 juni 2016, van http://www.allezorgvergoedingen.nl/index.php/zorg-in-nl/het-huidige-zorgsysteem-in-nederland#Financiering